నీ కోసం

నన్ను నిశీధి వలయంలో వదిలేసి 
ఆశల చట్రంలో బిగించేసి
ఎక్కడికి వెళ్ళిపోయావు ప్రియతమా? 
సముద్రాల అవతలకి
నాజీ నాయకులదగ్గరికి
మళ్ళీ మళ్ళీ చూడాలనిపించాలన్నా చూడలేని చోటికి ఎందుకు వెళ్ళిపోయావ్ నేస్తమా? 
నీ అక్షరాలను తడిమి చూస్తున్నప్పుడు
 అవి నా గుండెల్లో శిలాఫలకాలు గా మారి నా గుండె బరువుని పెంచుతున్నాయి.
నీ పెదవుల తడి గుర్తుకొస్తున్నప్పుడు నా పెదవులు తడారిపోతున్నాయి
నీ కళ్ళ చురుకు చూపు స్పురించినపుడు
నా కలలు ఆవిష్కౄతమవుతున్నాయి
నీ ఙ్ఞాపకాల తుఫాను చుట్టుముట్టి నన్ను విధి సంద్రంలో ముంచక మునుపే
నీ పలకరింతల పన్నీరు జల్లు ప్రళయమై నన్ను చంపకమునుపే   
నీ కౌగిలిలోకి నన్ను తీసుకుని
నీ పయ్యదపై నన్ను చేర్చుకుని
రక్షించవా ప్రియతమా
నీకోసం ఇక్కడే ఎదురు చూస్తాను
నీవు రాకపోతే కాలపు కర్కశత్వానికి కాష్ఠమై కాలిపోతాను

ప్రియాంక కి ఆరాధనతో..................................................జ్వాల